woensdag 4 mei 2011

Een verhaal



Hoofdstuk 1
Waar ben ik?

De zon scheen heerlijk het was net ochtend en de zon was net op. Ze deed langzaam haar ogen open en zag als eerst het plafond. Door naar het plafond te kijken merkte ze op dat ze in een ovale kamer lag. Ze lag eigenlijk wel heerlijk eigenlijk, ze sloot haar ogen en opende het weer. En deze keer scheen de zon recht in haar gezicht waardoor ze haar ogen moeilijk kon openen. Ze sloot haar ogen weer en ze opende ze en ze kon weer goed kijken. Toen zag ze iemand bij het raam staan. Hij had iets in zijn handen dat fris, en zoet rook. Zonder dat hij zich omdraaide vroeg hij met een vriendelijke stem; ‘’Wil je ook een appel?’’ Het enige wat zij kon zeggen was; ‘’Waar ben ik?’’ Ze keek verward, maar dat was omdat ze net wakker was. Ze wreef aan haar ogen en knipperde om beter naar hem te kijken, maar ze zag alleen zijn rug. Hij draaide zich eindelijk om en ze bekeek hem even goed. Hij had blauwe ogen en een greins op zijn gezicht. En….. en  hij is blond. Hij stond nog steeds bij het raam, met zijn appel in zijn hand en hij zei; ‘’Heb je lekker geslapen, schoonheid?’’ Had hij het tegen mij? Ik een schoonheid, hij is een schoonheid. Ze kon het niet laten en vroeg nog eens; ‘’Waar ben ik?’’ En hij zei op een sarcastische, maar toch vriendelijk klinkende toon; ’’In een ronde kamer, op mijn heerlijke bed.’’ Ze werd een beetje kwaad en ze stond op. Blijkbaar te snel opgestaan want ze verloor haar bewustzijn en viel vlouw, maar net voor dat ze echt viel ving hij haar op. En ze keek hem verward aan, hoe kon hij zo snel zijn? Vroeg ze zich zelf af. Hij legde haar rustig neer op het bed; ‘’Gaat het met je? Je bent nog zwak, hier drink wat van dit.’’ En hij gaf haar een glas met iets roods er in. Zonder te aarzelen nam ze het glas aan en ze nam een slok. Dit is heerlijk, wat is dit? Dacht ze bij haar zelf terwijl ze hem aankeek. En hij keek haar ook aan, alsof hij haar gedachten had gelezen zei hij; ‘’ Maak je maar geen zorgen ik heb niemand vermoord voor dit, dit is gewoon bloed van een bloedbank.’’

Ze schrok en liet het glas vallen die nog half vol was. Hij keek verast op en ging naast haar op bed zitten. Hij zat net wat te dicht bij en ze schoof wat op zij en deed haar armen om haar zelf heen. ‘’Heb je het koud?’’ En terwijl hij dat vroeg raakte hij haar arm aan. Zijn handen waren ijskoud en ze kreeg de rillingen; ‘’ja nu heb ik het koud.’’ Zei ze op een sarcastische toon. Hij was verward, want ze voelde redelijk warm aan en hij stond weer op. Hij keek haar aan alsof hij haar iets wou zeggen, maar niet wist waar hij moest beginnen. Hij draaide om en liep naar het raam en keek naar buiten. Ze begreep het niet wat heeft ze nou verkeerd gedaan? Ze wou opstaan, maar ze voelde nog dat ze zwak was. Dus ze kon alleen maar om haar heen kijken en dat deed ze, ze bekeek de kamer is goed. De kamer was dus rond/ovaal. En ze keek weer naar het plafond en nu kreeg ze in de gaten dat ze in een toren waren, want het plafond was net een koepel. Dat was best mooi want het was van glas dus je kon de lucht zien. En aan haar rechterkant was er een trap die naar beneden ging. Blijkbaar is daar dan de rest van de woonkamer. Verder was de toren helemaal van ramen. En naast de trap is er nog een stuk en daar zit een open badkamer en die is ook met veel ramen. Heel mooi, want er is ook een heel mooi uitzicht voor al die ramen. Ze kon niet raden waar ze nu precies was. En eindelijk draaide hij zich weer om in haar richting, maar hij liep naar de trap en liep naar beneden. En hij keek zo emotioneel loos.  Het kon haar niet meer schelen hoe zwak ze ook was ze stond op en liep de trap naar beneden want ze moest weten waar ze is en het belangrijkste wie hij is.

Toen ze naar beneden liep zag ze dat de woonkamer er anders uitziet dan boven, meer vierkant. Maar het was wel mooi. Weer met veel ramen en deze keer redelijk hoge ramen. In een hoek waar het mooiste uitzicht is zat er een luxe lounge en onder aan de trap zat de deur. In een andere hoek was er een open keuken en in het midden van de kamer een mooie houten eettafel.  Hij zat op de bank en zat ver voor zich uit te staren. Ze kwam tegen over hem zitten en vroeg; ‘’Waar ben ik eigenlijk? En wie ben jij? En waarom doe je zo vaag?’’ Hij draaide zich om en keek haar aan; ‘’Doe ik vaag?’’ Hij keek haar raar aan alsof hij niet wist wat hij moest zeggen. Toen zei hij; ‘’Voel je je niet raar? Ik bedoel je hebt net een glas met bloed gedronken en ik zag dat je er van genoot. En voor zover ik het weet drinken mensen geen bloed.’’ Ze keek hem aan een beetje verrast dat hij zoiets zegt, maar hij had wel gelijk. ‘’ Ik voel me niet echt raar alleen… ik weet het zelf ook niet ik herinner me wel een paar dingen, maar verder ook weer niets.’’ Hij kwam dichter bij haar en keek recht in haar gezicht, controleert haar of ze niet geheugenverlies heeft. Maar ze heeft niets. Zij kijkt hem aan en begrijpt er niks van. ‘’volgens mij heb je het niet in de gaten, maar jij bent een vampier. ‘’ Zei hij tegen haar terwijl hij haar strak aan keek. ‘’Niet waar ik ben geen vampier.’’ Zei ze verward. Hij keek haar aan en zei;’’ Hoe verklaar je dan dat je bloed kan drinken?’’ Ze keek hem aan; ‘’ Hoe weet jij dit allemaal eigenlijk?’’ ‘’Omdat ik zelf ook een vampier ben, en ik ben door ‘’tante’’ gestuurd om op jou te letten. En te helpen met je leven verder.’’ Ze keek hem aan en zei;’’ Blijkbaar heeft ze dan niet alles verteld.’’ Hij keek haar verbaast aan.

Ze zei verder;’’ Want ik ben niet alleen een vampier.’’ Hij onderbrak haar en zei;’’ Wacht even, maar dat kan niet wat ben je nog meer dan?’’ Ze kon er niet meer tegen al die maanden dat ze zich eenzaam voelde….. ze moest het gewoon vertellen; ‘’Ik Ben een Demoon. En deels ook vampier, maar onder dat valt standaard onder een demoon.’’ Hij schrok en sprong naar achteren. ‘’ Ik weet niet wat tante je heeft verteld, maar als je hier bent om mij te helpen dan wil ik graag jou hulp.’’ Ze keek hem aan en je zag duidelijk dat ze hulp wou. Hij gooide zijn schrik van zich af en ging weer normaal zitten en hij begon te vertellen;’’ Ik ben door tante opgegroeid en zij heeft voor mij jaren lang gezorgd en ik voor haar. Ze was de moeder die ik nooit echt heb gehad, Want mijn moeder is de vampier koningin en ze heeft nooit echt voor mij gezorgd als een echte moeder, maar tante deed dat wel.’’ Hij stopte even en ging weer verder;’’ Tante was zoals je weet de machtigste heks op aarde en de duisternis. Ze was gewoon de machtigste. En ze werkte voor lang op het paleis en vertrok totdat ik oud genoeg was. ‘’ Ze onderbrak hem; ‘’ Maar je kan toch niet als een vampier geboren worden?’’ vroeg ze verward. ‘’Nee, maar ik ben ook niet officieel de zoon van de koningin. Ik ben een wees en de koningin wou graag een zoon, maar dat kon dus niet en heeft ze een jongen geadopteerd. En ik ben dus uiteindelijk door haar veranderd in een vampier en daarbij heeft ze wat krachten extra gegeven. Dus toen ben ik automatisch haar zoon geworden.’’ ‘’Vind je dat erg?’’ Vroeg ze meelevend. ‘’Nee, ik heb nu een moeder, maar nu het onderwerp. Ik heb jarenlang niet met tante gesproken en uiteindelijk kreeg ik een bericht in mijn droom dat ik jou moest opzoeken. En voor jou moest zorgen en helpen. Gewoon alles doen wat jij wilt. En de volgende dag toen ik wakker werd hoorde ik dat tante dood was.’’ Zijn ogen zaten heel ver en dat maakte hem eigenlijk wel aantrekkelijk.’’ Dus ik ben je al een paar maanden aan het volgen, tot dat ik het juiste moment kon vinden om dit jou uit te leggen.’’ Ze keek hem raar op; ‘’ Dus je volgt me al maanden?’’ ‘‘Ja en toen ik jou gister avond zo zag moest ik je gewoon helpen. Wees alsjeblieft niet boos voor dat ik je gevolgd heb.’’ Zei hij met een spijtig gezicht en toon. ‘’Ik ben niet boos, bedankt voor gisteren avond.’’ Ze aarzelde even en kon het niet laten. ‘’ En kan je me nu vertellen waar we zijn? Want ik ontplof bijna van de nieuwsgierigheid.’’ ‘’We zijn in Parijs.’’
‘’Wat! Zijn we in Parijs?’’